Vanaf de zomer in 1959 t/m december 1966 werkte ik als onderhoudsmonteur voor melkinrichting “De Combinatie” aan de Ludolf de Jonghstraat in Overschie. Het was mijn eerste werkkring, waar ik het best naar mijn zin had. Flessenspoel- en vulmachines waren best aan mij toevertrouwd. Het vullen van kratten werd in die tijd geautomatiseerd. Zo werden 20 flessen tegelijk met zuignappen van de band getild en met lasertechniek in een krat die aan de andere zijde stond losgelaten (zuignappen van vacuüm ontdaan). Ik liep graag in de fabriek rond en assisteerde de meisjes die aan de lopende band werkten, terwijl de productiechefs in die tijd, de heer Boogaards en de heer Davelaar, glimlachend toekeken. Zolang ik bij die productielijn stond, bleef de band draaien en verhielp ik ter plaatse kleine storingen.
Verder had ik belangstelling voor meerdere facetten van het vak; zo wilde ik weten hoe yoghurt werd gemaakt. Yoghurt enten werd dat genoemd, en wat een homogenisator doet (vetbolletjes in de melk kneuzen onder hogedruk). Ik haalde in die tijd een diploma zuivelmachinist bij de F.N.Z.
Complimenten ontving ik later voor mijn inzet bij het kunnen omzetten van de steriel-molen (een machine met korven waarin gevulde melkflessen gedurende 1 a 2 uur verblijven om tot 100 gr Celsius te worden opgewarmd) naar andere graden (andere maat van flessen) . Een voorheen omvangrijke klus wist ik terug te brengen tot slechts een uurtje werk. Dit was eigenlijk geen kunst want het ontwerp van de machine was erop berekend; alleen wist niemand het.
Jammer dat in de strijd om het bestaan en moordende concurrentie de directie besloot om melk in plastic te gaan verpakken. Er werden dure, Italiaanse vulmachines aangeschaft en de plastic folie werd geleverd door Shell. Ik zie nog een wanhopige bedrijfsleider Boogaards bij die machines staan, Problemen volop, zoals statische elektriciteit, te weinig of te veel warmte bij het sealen van de zakken en de vloer vol met melk van opengebarsten plastic zakken. Ik denk dat mede door dit debacle “De Combinatie” ten onder is gegaan. Hoewel ik het zeer goed naar mijn zin heb gehad, ben ik in 1966 toch vertrokken naar de chemische industrie. Ook omdat de verdiensten in de zuivel niet tot de top behoorden. Logisch, maar toch. het was een mooie tijd!
Dirk Laros, 12 februari 2014
Geplaatst: 2 april 2014