Inmiddels was ik 17 jaar en belandde ik, dank zij mijn timmermans-opleiding op de 4e Technische school in Rotterdam-Charlois, in de bouw, als timmermansmaatje bij Intervam in den Haag. Ook daar kwam ik via een oom terecht. Na nog bij diverse bouwaannemers te hebben gewerkt, werd ik uiteindelijk door een recessie in de woningbouw gedwongen om op mijn 20e jaar - voorlopig - buiten de bouw een baan te gaan zoeken.

Via een zwager - van je familie moet je het hebben - kwam ik voor 'tijdelijk' in de zuivelsector terecht. Dat werk beviel mij zo goed, dat ik uiteindelijk zo’n 40 jaar als chauffeur in het zuivelvervoer heb volgemaakt. Het was juli 1968, toen ik begon bij de N.V. Melkinrichting De Combinatie in Rotterdam - Overschie. Daar bleef later nog slechts een depot van over, in de Linschotenstraat Rotterdam. De sluiting was in juli 1991. De fusie en overnamedrift was toen al in volle hevigheid losgebarsten. Het behoorde inmiddels, nadat het melkunie was geworden, tot de melkunie holland.

Ik zelf, en met mij nog een paar collega's, hebben toen op kosten van melkunie holland., met goed gevolg een cursus Internationaal ADR gedaan, omdat het zeer waarschijnlijk was dat wij zouden worden ontslagen. Zo hadden we tenminste iets in onze bagage waar we bij een andere werkgever mee aan de slag zouden kunnen gaan. Dat ontslag ging uiteindelijk niet door, omdat ik zelf, als dank voor mijn inzet ten behoeve van mijn collega's, werd overgeplaatst als afleverchauffeur van onder andere Mon-Chou, naar de Sterovita in Dordrecht. Daar bleef ik tot aan de sluiting in 1993. Ik heb daar mijn 25-jarig dienstverband nog gevierd. Omdat ik mijn Internationale ADR-diploma's had gehaald, heb ik nog gesolliciteerd bij De Rijke in Spijkenisse, als ADR-chauffeur. Ik ben toen ook aangenomen, maar heb er toch weer na veel wikken en wegen vanaf gezien, omdat ik met een goede regeling kon worden overgeplaatst naar campina melkunie, in de Spaanse polder.

Het rommelde al een tijdje bij campina melkunie rond de chauffeurs. Campina wilde af van het eigen vervoer, omdat het geen core-business meer was. Op 1 februari 1995 was het na veel vergaderingen, onrust en onvrede, dan eindelijk zo ver: het eigen vervoer werd omgezet tot een volle dochteronderneming van campina melkunie, met de toepasselijke naam Zutrans; dat "Zu" stond logischerwijze voor zuivel.

Geheel volgens de strategie van campina melkunie, is Zutrans, mede doordat het geen bestaansrecht meer had, op 4 mei 2008 overgenomen door transportbedrijf Post-Kogeko in Maasdijk, dat al jaren als charter voor Zutrans reed. Dit was ook een eis van frieslandfoods in de onderhandelingen bij het fusieproces met campina melkunie. De laatste vier maanden heb ik noodgedwongen nog vol moeten maken bij Post-Kogeko, alwaar ik op 1 september 2008 met prepensioen ben gegaan. Inmiddels ben ik al weer sinds juli 2012 gepensioneerd.

Pagina 2